In het bloemenveld, ontstond en een ontmoeting tussen God en mij,
En ik probeerde te volgen en te geloven wat Hij zei
Toen ik even twijfelde, keek ik in het rond
En zag dat er tussen alle paardenbloemen, één uitgebloeide stond.
Niet veel later dwarrelde onder de stralen van de zond een vlinder aan de bloem voorbij,
Het beeld stond even stil…
De God van Benthe was ook de God van mij
Ik werd vervult met hoop,
Ik ervoer zijn grote kracht,
mijn God en Vader, Zijn zoon die het volbracht
alle pijn en twijfel werden teniet gedaan.
Jezus raakte met dezelfde hand, ook mij eens aan
En al hoor ik nu niet altijd even duidelijk zijn stem,
toch mag ik als een kind blind vertrouwen op Hem
17-4-2019 Marith
Reactie plaatsen
Reacties
Mooi geschreven lieve Marith!
… en ik las je volgende gedicht er achteraan: Je mag er "gewoon zijn'. En dat heeft God mij ook geleerd door Benthe. Ze kon nog niks, maar ze was er wel even. En al was het kort, ze heeft ons veel gebracht door er gewoon te zijn.
En in die storm van ons leven, liet God zien dat Hij heel dicht bij was en voor ons zorgde. Dat maakt nu dat ik blind kan vertrouwen op Hem.
Zo raken die twee gedichten van jou elkaar, en raken ze mij als ik ze lees.
Veel Liefs en zegen voor wat er allemaal op jou pad komt.
Laatst zij iemand: wij hoeven hem alleen maar te lopen, God baant de weg en effent je pad. Ik vond het wel mooi gezegd, laten we dat dan maar doen.