Elke week bloggen lukt helaas niet, dus we zijn alweer dik twee weken verder.
In week 4 ( vorige week) kregen we les over het luisteren naar Gods stem.
Dit was misschien wel 1 van de meest leerzame weken tot nu toe.
Het begon met geestelijke strijd en een flinke dosis tegenzin.
Ik ben niet zo van de geestelijke en ‘zweverige’ wereld.
Ik heb van kinds af aan geleerd dat je geen spelletjes moet spelen met God en nu moesten we uit onze comfortzone stappen.
Een beetje gaan dwalen en bewegen in de ruimte en de Heilige Geest oproepen.
Daar stond deze gereformeerde vrouw dus totaaaal niet voor open.
Mijn eerste lessen waren dan ook vooral gericht op “ik doe hier lekker niet aan mee”
Totdat we gingen aanbidden met liederen die ik ook allemaal toevallig draaide vlak na mijn bekering!
Ineens was ik terug in dat moment en prees ik God om wie Hij was en wat Hij had gedaan vanuit de grond van mijn hart.
De muziek ging door, maar er kwam een moment dat ik het niet echt meer hoorde…
Ik was namelijk aan het praten met mijn Heiland, Jezus.
Ik had mijn ogen al tijden dicht en langzaam werd het ontzettend licht.
Ik zag hem voor me! En Hij sprak! “ waar was je al die tijd?” “IK heb je gemist” ( ik spreek hier over een innerlijke hoorbare stem)
Ik had hele gesprekken met Hem en was vervuld van blijdschap!
De muziek stopte, ik deed mijn ogen langzaam open en vanaf dat moment was alles anders.
Mijn eerste liefde voor Christus was terug en het straalde er vanaf.
Een paar dagen later mocht ik weer bij Hem komen en een stukje proeven van later.
De vrede en vreugde van de hemel zijn denk ik onbeschrijfelijk geweldig!
Er werd veel met God en door God gesproken. Ook door mensen heen.
Profetieën kwamen uit en God werkte zichtbaar door alles heen.
Je hoeft soms niet zo moeilijk te doen.
Je hoeft niet door ruimtes te dansen en de Geest aan te roepen,
Je hoeft niet in tongen te bidden, je hoeft je niet beter voor te doen dan je bent.
Je hoeft zelfs niet uit je comfortzone te stappen.
Het enige wat ik deed is vanuit een dankbaar en open hart God prijzen en Hij zegende me op dat moment precies met wat ik nodig had.
Our God is an awesome God!
In de afgelopen week hadden we het over het Vaderhart van God.
Ik werd helaas hartstikke ziek… ( inmiddels ben ik weer beter)
Ik vond het ontzettend jammer dat ik juist deze lessen miste, want er zaten echt belangrijke punten van heling voor mij tussen.
Alles leek weer weg te zijn. God leek kwijt te zijn en ik voelde me bagger.
Maar God zou God niet zijn als hij zelfs zulke momenten als leer momenten gebruikt.
“wat wilt u mij nu dan toch leren God?”
“Dat je rust mag nemen, dat je beseft dat Ik overal ben en niet alleen in een klaslokaal.
Dat je nu tijd hebt om creatief te zijn, dat je nu de ontzettend lieve leraar persoonlijk kunt bedanken met een persoonlijke kaart.”
“je komt niks tekort Mijn kind”
Opnieuw: Soms maken we het onszelf zo moeilijk, zien we alles zo zwart, zo zwaar…,
Maar in het pikkedonker zegt God “Hé huil niet, want Ik ben daar”
Reactie plaatsen
Reacties